នៅ ក្នុងទំនាក់ទំនងរបស់លោកអ្នកប្រចាំថ្ងៃ លោកអ្នកនឹងសង្កេតឃើញបុគ្គលមួយចំនួនជាមនុស្សដែលសំបូរ ពាក្យពេចន៍និយាយមិនចេះចប់ ពូកែវោហារសាស្ត្រចាក់ទឹកមិនលេច ខណៈដែលបុគ្គលមួយចំនួនទៀតមិនពូកែនិយាយដូចគេ ចូលចិត្តភាពស្ងប់ស្ងៀមបានត្រឹមតែស្តាប់គេប៉ុណ្ណោះ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកដែលពូកែនិយាយក៏មិនប្រាកដថា ពូកែធ្វើនោះដែរ ហើយអ្នកដែលមិននិយាយច្រើនក៏មិនប្រាកដថា មិនពូកែធ្វើនោះទេ។ នៅទីនេះ ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានរកឃើញថា អ្នកដែលស្ងប់ស្ងៀម មានលក្ខណៈសម្បត្តិឆ្លាតជាងអ្នកដែលនិយាយច្រើនទៅវិញដោយបានលើក យកមូលហេតុចំនួន ៦ ដូចខាងក្រោមនេះ៖
១)មនុស្សដែលស្ងប់ស្ងៀម រវល់តែស្ដាប់អ្នកដទៃកំពុងនិយាយ
អ្វី ដែលគេមើលឃើញជាទូទៅរបស់បុគ្គលនៅស្ងប់ស្ងៀមនោះគឺថា ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមមនុស្សម្នា ខ្លួនគឺជាបុគ្គលម្នាក់ដែលជាផ្ទាំងស៊ីបនៃការស្ដាប់មតិយោបល់ ឬ ការពិភាក្សារបស់អ្នកដទៃ។ បុគ្គលប្រភេទនេះ អាចស្ដាប់បានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយនូវអ្វីដែលគេនិយាយ ខណៈដែលអ្នកនិយាយខ្លះមិនបានដឹងថា ខ្លួនបាននិយាយអ្វីខ្លះក៏មាន។ ចំណុចត្រង់នេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យបុគ្គលស្ងប់ស្ងៀមអាចត្រងត្រាប់ វិភាគ វាយតម្លៃបានច្រើន ហើយមានគំនិតច្រើនលើសអ្វីដែលអ្នកនិយាយច្រើនទៅទៀតក៏ថាបាន។
អ្វី ដែលគេមើលឃើញជាទូទៅរបស់បុគ្គលនៅស្ងប់ស្ងៀមនោះគឺថា ស្ថិតនៅក្នុងចំណោមមនុស្សម្នា ខ្លួនគឺជាបុគ្គលម្នាក់ដែលជាផ្ទាំងស៊ីបនៃការស្ដាប់មតិយោបល់ ឬ ការពិភាក្សារបស់អ្នកដទៃ។ បុគ្គលប្រភេទនេះ អាចស្ដាប់បានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយនូវអ្វីដែលគេនិយាយ ខណៈដែលអ្នកនិយាយខ្លះមិនបានដឹងថា ខ្លួនបាននិយាយអ្វីខ្លះក៏មាន។ ចំណុចត្រង់នេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យបុគ្គលស្ងប់ស្ងៀមអាចត្រងត្រាប់ វិភាគ វាយតម្លៃបានច្រើន ហើយមានគំនិតច្រើនលើសអ្វីដែលអ្នកនិយាយច្រើនទៅទៀតក៏ថាបាន។
២)បុគ្គលស្ងប់ស្ងៀមជាទូទៅចូលចិត្តសរសេរ និង អានច្រើនជាងខ្លួននិយាយ
គុណសម្បត្តិ មួយទៀតដែលគេមិនអាចប្រកែកបាននោះគឺថា ជាទូទៅអ្នកដែលស្ងប់ស្ងៀមចូលចិត្តចំណាយពេលច្រើនលើការសរសេរ និង អានសៀវភៅច្រើនជាងអ្នកដែលនិយាយច្រើន។ ទាំងនេះដែលធ្វើឲ្យអ្នកស្ងប់ស្ងៀមប្រមូលបានគំនិតថ្មី មានភាពច្នៃប្រឌិត បំផុសឲ្យកើតចេញជាសកម្មភាពមានប្រយោជន៍ដល់ពួកគេ។
គុណសម្បត្តិ មួយទៀតដែលគេមិនអាចប្រកែកបាននោះគឺថា ជាទូទៅអ្នកដែលស្ងប់ស្ងៀមចូលចិត្តចំណាយពេលច្រើនលើការសរសេរ និង អានសៀវភៅច្រើនជាងអ្នកដែលនិយាយច្រើន។ ទាំងនេះដែលធ្វើឲ្យអ្នកស្ងប់ស្ងៀមប្រមូលបានគំនិតថ្មី មានភាពច្នៃប្រឌិត បំផុសឲ្យកើតចេញជាសកម្មភាពមានប្រយោជន៍ដល់ពួកគេ។
៣)បុគ្គលស្ងប់ស្ងៀមមានសមត្ថភាពគិតខ្ពស់ ដោយសារពិចារណាច្រើន
នៅ ទីនេះរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវរបស់ទស្សនាវដ្ដី AARP របស់រកឃើញថា ភាពស្ងប់ស្ងៀមគឺជាអាហារដ៏ល្អសម្រាប់បំប៉នខួរក្បាលឲ្យមានសុខភាព ល្អ ព្រោះភាពស្ងប់ស្ងៀមបានផ្ដល់ឱកាសឲ្យខួរក្បាលបានគិតពិចារណាស្វែង រកអ្វីដែលត្រឹមត្រូវមុននឹងចេញជាសកម្មភាពអនុវត្តចេញមក។ បុគ្គលដែលស្ងប់ស្ងៀមចំណាយពេលលើការធ្វើសមាធិ ប្រមូលផ្ដុំកម្លាំងបញ្ញាស្មារតីឲ្យកាន់តែរឹងមាំគិតទៅលើអ្វីមួយ ដែលបានឮដោយមិនមែនចេះតែជឿតាមតែគេនិយាយនោះឡើយ។
នៅ ទីនេះរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវរបស់ទស្សនាវដ្ដី AARP របស់រកឃើញថា ភាពស្ងប់ស្ងៀមគឺជាអាហារដ៏ល្អសម្រាប់បំប៉នខួរក្បាលឲ្យមានសុខភាព ល្អ ព្រោះភាពស្ងប់ស្ងៀមបានផ្ដល់ឱកាសឲ្យខួរក្បាលបានគិតពិចារណាស្វែង រកអ្វីដែលត្រឹមត្រូវមុននឹងចេញជាសកម្មភាពអនុវត្តចេញមក។ បុគ្គលដែលស្ងប់ស្ងៀមចំណាយពេលលើការធ្វើសមាធិ ប្រមូលផ្ដុំកម្លាំងបញ្ញាស្មារតីឲ្យកាន់តែរឹងមាំគិតទៅលើអ្វីមួយ ដែលបានឮដោយមិនមែនចេះតែជឿតាមតែគេនិយាយនោះឡើយ។
៤)បុគ្គលស្ងប់ស្ងៀម មិនមែនមានន័យថាគេជាមនុស្សឯកោនិយមទេ
នៅក្នុងចំណោមបុគ្គលដែលមានបញ្ញាឈ្លាសវៃ មានមួយផ្នែកជាប្រភេទមនុស្សដែល «មានទម្លាប់រក្សាភាពស្ងប់ស្ងៀម – introverts»។ និយាយនេះមិនមែនទាំងអស់ទេ គឺចំពោះបុគ្គលខ្លះ។ របកគំហើញរបស់លោកស្រី Susan Cain ដែលបានសរសេរចងក្រងសៀវភៅរបស់លោកស្រី ក្រោមចំណងជើងថា «ការរក្សាភាពស្ងប់ស្ងៀម ៖ ថាមពលពិសេសរបស់បុគ្គលមិនសូវបានវោហារ » មានដូចតទៅនេះ៖
នៅក្នុងចំណោមបុគ្គលដែលមានបញ្ញាឈ្លាសវៃ មានមួយផ្នែកជាប្រភេទមនុស្សដែល «មានទម្លាប់រក្សាភាពស្ងប់ស្ងៀម – introverts»។ និយាយនេះមិនមែនទាំងអស់ទេ គឺចំពោះបុគ្គលខ្លះ។ របកគំហើញរបស់លោកស្រី Susan Cain ដែលបានសរសេរចងក្រងសៀវភៅរបស់លោកស្រី ក្រោមចំណងជើងថា «ការរក្សាភាពស្ងប់ស្ងៀម ៖ ថាមពលពិសេសរបស់បុគ្គលមិនសូវបានវោហារ » មានដូចតទៅនេះ៖
តាមពិត «មនុស្សស្ងប់ស្ងៀម» និង «មនុស្សខ្មាសអៀន» ខុសគ្នា។ មនុស្សដែលអៀនខ្មាសច្រើន ដោយសារគេបារម្ភខ្លាចពេលគេធ្វើអ្វីមួយ ឬនិយាយអ្វីចេញទៅ មានគេសើចចំអក។ នេះជាអ្វីដែលគេគិត។ មូលហេតុនេះនាំឲ្យគេខ្លាចរអា លែងហ៊ាននិយាយស្ដី។ ដោយឡែក មនុស្សស្ងប់ស្ងៀម ជាបុគ្គលដែលមិនខ្មាសអៀនទេ គេជាបុគ្គលដែលមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ ប៉ុន្តែចំណុចសំខាន់ ដោយសារគេមិនចង់បញ្ចេញមុខមាត់ច្រើន ឬគេមិនចូលចិត្តនិយាយវ៉ាងទីម្នាក់ឯងកណ្ដាលជំនុំចំណោម អ្នកផងទាំងពួង។
មនុស្សស្ងប់ស្ងៀម ឬមនុស្សមិនសូវបានសម្ដី គឺកត្តាធម្មជាតិរបស់គេជាមនុស្សចូលចិត្តទទួលយក ឬឆាប់ចាប់បានអ្វីៗពីមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅ។ មនុស្សប្រភេទនេះស្រូបបានចំណេះដឹងច្រើនមកទុកនៅក្នុងខ្លួន ព្រោះគេជាមនុស្សបើកចិត្តទូលាយសម្រាប់ទទួលយកចំណេះដឹងថ្មីៗ។
៥) បុគ្គលស្ងប់ស្ងៀម ជាមនុស្សដែលប្រសប់ប្រើពាក្យពេចន៍ និងភាសានិយាយ
ចំណាំមើលទៅ! មនុស្សដែលចូលចិត្តនិយាយបូរបាច់ច្រើន ឥតប្រយោជន៍ទៅវិញទេ។ គេចេះតែនិយាយឲ្យតែបាន។ ពេលខ្លះ គេគ្មានមូលដ្ឋាន ឬទឡ្ហីករណ៍រឹងមាំ សម្រាប់ជាបន្ទាល់ចំពោះអំណះអំណាងរបស់គេប៉ុន្មានទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សមិនសូវបានសម្ដី កាលណាគេនិយាយមួយដឹងមួយ។ ពាក្យពេចន៍ដែលគេនិយាយចេញមកមានតម្លៃ មានទម្ងន់ មានទឡ្ហីករណ៍គ្រប់គ្រាន់ រហូតអ្នកខ្លះស្ដាប់ខ្លបស្លឹកត្រចៀក គ្មានហ៊ានប្រកែក ព្រោះគេនិយាយត្រូវចំចំណុច។
ចំណាំមើលទៅ! មនុស្សដែលចូលចិត្តនិយាយបូរបាច់ច្រើន ឥតប្រយោជន៍ទៅវិញទេ។ គេចេះតែនិយាយឲ្យតែបាន។ ពេលខ្លះ គេគ្មានមូលដ្ឋាន ឬទឡ្ហីករណ៍រឹងមាំ សម្រាប់ជាបន្ទាល់ចំពោះអំណះអំណាងរបស់គេប៉ុន្មានទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សមិនសូវបានសម្ដី កាលណាគេនិយាយមួយដឹងមួយ។ ពាក្យពេចន៍ដែលគេនិយាយចេញមកមានតម្លៃ មានទម្ងន់ មានទឡ្ហីករណ៍គ្រប់គ្រាន់ រហូតអ្នកខ្លះស្ដាប់ខ្លបស្លឹកត្រចៀក គ្មានហ៊ានប្រកែក ព្រោះគេនិយាយត្រូវចំចំណុច។
ចំណុចសំខាន់ព្រោះមនុស្សប្រភេទនេះពូកែស្ទង់ចិត្តមនុស្ស និងពូកែស្ទាបស្ទង់ស្ថានការណ៍ (reflective)។ គេដឹងថាអ្នកនៅជុំវិញខ្លួនគេកំពុងគិតអ្វី? កំពុងចង់បានអ្វីឲ្យពិតប្រាកដ?
៦) បុគ្គលស្ងប់ស្ងៀមចូលចិត្តស្ដាប់ច្រើនជាងនិយាយ
បុគ្គលដែលស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកឆ្លាតវៃកម្រិតខ្ពស់ ជាប្រភេទមនុស្សដែលមានទម្លាប់ស្ដាប់អ្នកដទៃ ដើម្បីយកមកត្រិះរិះពិចារណា។ មនុស្សប្រភេទនេះប្រមូលបានចំណេះដឹងច្រើនលើសលប់ ជាងមនុស្សដែលនិយាយច្រើន។ ចំណុចសំខាន់ត្រង់ថាអ្វីដែលគេស្ដាប់មក គេមិនមែនជឿស្លុង ១០០% ដោយគ្មានការពិចារណាទេ ព្រោះគេចេះធ្វើសំយោគ និងថ្លឹងថ្លែង ដឹងអាក្រក់ល្អសខ្មៅ។
បុគ្គលដែលស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកឆ្លាតវៃកម្រិតខ្ពស់ ជាប្រភេទមនុស្សដែលមានទម្លាប់ស្ដាប់អ្នកដទៃ ដើម្បីយកមកត្រិះរិះពិចារណា។ មនុស្សប្រភេទនេះប្រមូលបានចំណេះដឹងច្រើនលើសលប់ ជាងមនុស្សដែលនិយាយច្រើន។ ចំណុចសំខាន់ត្រង់ថាអ្វីដែលគេស្ដាប់មក គេមិនមែនជឿស្លុង ១០០% ដោយគ្មានការពិចារណាទេ ព្រោះគេចេះធ្វើសំយោគ និងថ្លឹងថ្លែង ដឹងអាក្រក់ល្អសខ្មៅ។
លទ្ធផលបានមកពីការស្រាវជ្រាវបង្ហាញថាកាលណាមនុស្សម្នាក់មាន ទម្លាប់ស្ដាប់អ្នកដទៃ អ្នកនោះអាចពង្រឹងសមត្ថភាពក្នុងការសម្រេចចិត្ត (decision making)។ មានន័យថា មនុស្សយើងមិនសមជឿលើអ្វីដែលគ្រាន់តែឮគេថានោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវចេះសំយោគថ្លឹងថ្លែង។ ពេលខ្លះ បើគេស្ដាប់ឮទស្សនៈ ឬយោបល់ដែលប្រាសចាកប្រាកដភាព (reality) គេអាចនឹងសើចក្នុងចិត្ត ព្រោះគេដឹងថាអាគាត់នេះនិយាយចេញមកល្ងង់សុទ្ធតែម្ដង៕